نفس خود را هفت بار نکوهش کردم
اولین بار:هنگامی که می خواستم باپایمال کردن ضعیفان خودم را بالا ببرم
دومین بار:هنگامی که در مقابل کسانی که ناتوان بودند خود را به ناخوشی زدم
سومین بار:هنگامی که انتخاب را به عهده من گذاشتند به جای امور مشکل امور سهل وآسان را
برگزیدم
چهارمین بار:هنگامی که مرتکب اشتباهی شدم وخود را با اشتباهات دیگران تسلی دادم
پنجمین بار:هنگامی که از ترس سر به زیر بودم وآن وقت ادعا میکردم که بردبار وصبورم
ششمین بار:هنگامی که جامه خود را بالا میگرفتم تا با سختی ها وناملایمات زندگی تماس پیدا
نکنم
هفتمین بار:هنگامی که در مقابل خدا ایستادم و آنگاه سروده های خویش را فضیلت دانستم
زیر هر سنگ قبر یک تاریخ کامل خوابیده است. (ماکسیم کورکی)
امید در زندگانی همان قدر اهمیت دارد که بال برای پرندگان. (ویکتور هوگو)
انسان سعاتمند کسی است که از هر خطایی تجربه ای کسب کند. (سقراط)
تجربه میوه ای است که او را نمی توان چید مگر پس از رسیدن. (ارسطو)
سقوط عمیق تر معمولا به خوشبختی بلندتر منتهی می شود. (شکسپیر)
با یک اراده ی قوی شرایط دیگر چندان اهمیت ندارد. (گوته)
پیروزی متعلق به کسانی است که بیش از دیگران استقامت دارند. (ناپلئون)
داروی خشم خاموشی است. (سقراط)
چیزی که دانش می آراید راستی است. (بوعلی سینا)
تحمل و بردباری بالاترین جرات و جسارت است. (پاستور)
به یکدیگر مهر بورزید ولی از مهر بند نسازید. (جبران خلیل جبران)
صبر عبارتست از حفظ آرامش برای رسیدن به نتیجه. (شکسپیر)
سریعترین راه دریافت عشق بخشیدن آن به دیگران است. (آلبرت انیشتین)
فقط خودت می دانی که چه چیزی برایت بهترین است. (پائولو کوئیلو)
/ امیدوارم همه درباره ی این جملات فکر کنیم و پند بگیریم /